Çocuklar Neden Bireyselleşemiyor?
Çocuklar Neden Bireyselleşemiyor? Çocuklarımızın kendi kararlarını sağlıklı bir şekilde verebilmesi için ne yapılmalı, ne yapılmamalı? Çocukların bireyselleşmesine engel olan faktörler nelerdir?
Çocuk Bireyselleşmesi Ne Anlama Gelir
Çocuklar Neden Bireyselleşemiyor? Bireyselleşmek, bir çocuğun anneye bağlı yaşamından ayrışması ve kendi özelliklerini tanıyarak ayırt edici bireysel özelliklerini üstlenmesi ve bu doğrultuda hareket edebilmesidir. Bir diğer ifade ile zamanla kendi kimliğini kazanmasıdır.
Anne karnında bebek ile annesi, hem biyolojik hem de duygusal olarak bir bütündür. Anne beslendiğinde bebeğini de besler ve annenin psikolojik durumu bebek üzerinde de olumlu-olumsuz etkiye sahip olduğu bilinmektedir. Anne ile bebek arasında ilk ayrışma doğum ile başlar. Bu süreçten sonra yavaş yavaş anne ile bebek arasında ayrışma başlamaktadır. Çocukların gelişim dönemlerinden daha önce bahsetmiştik. Bu dönemlerde çocuk, artık özerkliğini belli etmek, bağımsızlaşma çabasında olduğunu göstermeye başlar. Çocuk sahibi olan her ebeveyn bilir ki çocuklar ben yaparım ben hallederim derler. Örneğin yolda yürürken el tutmak istemezler, merdivenlerden kendim çıkabilirim derler bu ve buna benzer davranışlar özerkleşme adımlarıdır. Bu dönemde çocuğun kontrollü bir şekilde bağımsızlaşmasına izin verilmelidir. Aksi takdirde çocuk özerkliğine karşı kuşku duyacaktır.
Bireyselleşmeyi Engelleyici Anne Baba Tutumları
Çocuklar Neden Bireyselleşemiyor? Bahsedilen gelişim dönemlerine saygı duyulmayan ve sürekli engellenen çocukların bireyselleşebilmesi oldukça zordur. Şüphesiz ki anne babalar, çocuklarını koruma içgüdüsü ile hareket etmekte ve onların hayatlarını kolaylaştırmak istemekte. Örneğin kendi odasını toplayabilecek bir yaştaki çocuğa bu sorumluluk verilmez ve onun adına onun yapabilecekleri yapılıyorsa, bu çocuk için bireyselleşme engelidir. Bir diğer nokta da annelerin özellikle, başkalarının yanında çocuğun adına konuşmalarıdır. Bir örnek verecek olursak, misafirliğe gidildiğinde ev sahibi çocuğa dönüp “bir şey içmek ister misin? ” diye sorduğunda anne onun adına “içmez teyzesi” demesi. Bir başka örnek, annenin yine çocuğun dersleri veya karakteri ile ilgili, ” bu derste biraz zayıfız, biraz utangacız, biz yemek yemeyi çok fazla sevmeyiz…” görüldüğü üzere anne çocuğun konuşmasına fırsat vermeden onun adına konuşuyor ve biz ifadesini kullanıyor. Oysa ki içmek istemeyen çocuk , ya da içmek isteyecek belki fırsat verilse. Ya da dersiniz zayıf olduğunu söylemek istemeyecek.
Anne Baba Tutumları
Çocuklar Neden Bireyselleşemiyor? İşte bu tarz tutumlar, anne ve çocuk arasındaki bağın, ayrışmanın kopmasını engelleyici, çocuğun öz güvenini ve öz saygısını zedeleyici onu utandıran, bireyselleşmesini engelleyici davranışlardır. Bu çocuk daha küçük yaşlardan itibaren kendini rahatlıkla ifade edemez ve onun adına sorumlulukları yerine getirilirse, onun adına karar verilirse, onun adına konuşulur ve istekleri dile getirilmezse çocuğun bireyselleşme süreci sekteye uğrayacaktır.
Çocuklar Neden Bireyselleşemiyor? Özetle, çocuklara yaşına uygun sorumluluk verilmeli, onu başkalarının yanında rencide etmemeli, onun adına kararlar verilmemelidir. Çocuğun her yaş grubunda söz hakkı olmalı, aile içerisinde alınacak kararlara onu da dahil etmelidir. Çocuğun rahatsız olacağı, utanacağı söz ve davranışlardan uzak durulmalı, başkalarının yanında suçlanıp, eleştirilmemeli. Ve böylece ileride bir birey olarak kendi kararlarını sağlıklı bir şekilde verebilsin. Her kararında önce ailesinden onay almak durumunda kalmasın. Elbette ki her insan hata yapabilir. Hata yapmasına fırsat verilmeli ki hataları ile doğruyu bulsun, hatasından ders çıkarsın. Bu konu ile ilgili desteğe ihtiyaç duyuyorsanız, Verbal Psikolojik Danışmanlık Merkezi olarak uzman kadromuz ile sizlere yol gösterici olmak isteriz.
+90 501 327 1985
https://www.verbalpsikolojidanismanlik.com/
https://verbalpsikolojim.com/kadromuz/